Edebiyatçıların yaşamlarını, yazdıkları mekânları, son dönemde okuduğu kitapları bu defa yakınlarının gözünden mercek altına almaya çalıştık. Yazar Nihan Kaya’yı, eşiyle konuştuk.
1) Yazılarını nerede oturup yazar? Yazarken denk geldiğinizde o an yaşadığınız ilginç bir anınız oldu mu?
Gördüğüm kadarıyla yazılarının ilk halini masasında yazıyor her zaman. Yazarken çoşkuludur genelde, yanına oturup seyretmiyorum ama mesela yazı aralarında ayağa kalkıp kendi kendine konuyu tartıştığı falan oluyor. Bana mı seslendi diye baktığımda “hmm kendisineymiş” deyip işime döndüğüm olmuştur.
2) Eşinizle yazı/okuma üzerine neler paylaşırsınız?
Edebiyat ve kuram olarak harika eserler ve yazarlar tanıdım Nihan’ın sayesinde. Beğenilerimiz de genel olarak örtüşüyor, paylaşımlarımız da beğendiklerimiz hakkında oluyor, beğenmediklerimizi ise pek gündeme taşımıyoruz. Beğendiğimiz her şey hakkında; yazarlar, karakterler, metinler, cümleler, kelimeler hatta isabetli noktalama işaretleri üzerine bile konuştuğumuz sık olur.
3) Yazdıklarıyla ilgili sizden ne tür fikir/ öneri alır?
Yazdıklarıyla ilgili yazarken değil ama yazdıktan sonra fikrimi her zaman sorar. Yazdıklarını herkesten önce ben okurum. Metnin özüne yönelik bir şey demem, diyemem de. Her yazar gibi Nihan da eserinin özünde ne dediğini zaten bilir. Ben sadece belki editöryal olarak katkı sunmaya çalışıyorum.
4) Yazı yazarken vazgeçemediği ritüelleri nelerdir?
Benim bildiğim kadarıyla herhangi bir ritüeli yok, esasen Nihan, ritüele ihtiyaç duymuyor, kafasında çok büyük çoğunluğunun yazılmış olduğunu kitabı okuduğumda anlıyorum. Zamanı geldiğinde oturup yazıyor sadece. Yazarken fiziksel ortam beklentisi derseniz, tabii ki mümkün mertebe sessiz, rahatsız edilmediği, kapının çalmadığı, komşu ilkokul bahçesinde davullu zurnalı provaların yapılmadığı yani genel olarak yazma eyleminin bölünmediği bir zaman ve mekan hali tercih ettiğini söyleyebilirim.
5) Son olarak, elinde en son gördüğünüz kitapları öğrenebilir miyiz?
Jacques Ranciere’nin Kurmacının Kıyıları’nı ve Sema Kaygusuz’un Aramızdaki Ağaç kitaplarını görmüştüm.
edebiyathaber.net (16 Mayıs 2019)
