Hafif hafif atıştırmaya başlayan kar, rüzgarın da etkisiyle, çıplak ağaçlarda kalan son yaprakları alıp beraberinde uçuruyordu.
Toprak karı özlemişti. Beyaz tanecikler toprağın ve çimlerin üzerine beklendiklerini bilerek pervasızca yayılıyordu. İyice kurumuş sarı, kırmızı alacalı yapraklar sanki bu güzelliğe katılmak için o kadar beklemişlerdi dallarında.
Kış hiç gelmeyecekmiş gibi geçen sonbahardan sonra, doğa kendi gerçeğine kavuşmanın mutluluğunu sessizce kutluyordu. Havada karın ıslak, soğuk ve taze kokusu hissediliyordu. Gökyüzünün griliğinde yığın yığın saklanan kar, bazen yoğun, aceleci ince tanecikler halinde savrularak, bazen de irileşip beyaz kelebekler gibi havada gezinerek yere iniyordu. Arada bir geçen arabaların sesi de olmasa, karın ipek bir tül perde gibi gökten yere doğru süzülüp her yeri beyaz bir yumuşaklıkla yavaş yavaş sarıverişindeki eşsiz armoniyi herkes duyacaktı.
Ani başlayan karın yoğunlaşacağı korkusuyla herkes eve kaçışmıştı. Her zaman bahçeden gelip geçen, yeşilliklerin arasında dolaşan, ağaç diplerinde, duvar üstlerinde keyif yapan kediler bile ortadan kaybolmuşlardı . Güvercinler çoktan saçak altlarındaki ve bacalardaki yerlerini almışlardı. Yeni mevsimin başlangıcını sevinçle karşılayan bahçe, karın yavaş yavaş temiz bir beyazlıkla üstlerini örtmeye başladığı mavi yeşil çamları, çıplak meyve ağaçları, kurumuş çiçekleri, yer yer sararsa da canlılığını hala koruyan çimleri, yaprak dökmeyen yeşillikleri, tepesinde tek tük turuncu meyveleri kalmış iğdeleri, kırmızı toplu ateş çiçekleri ve envai çeşit bitkileriyle sakin ve huzurlu görünüyordu.
Soğuktan donmuş ellerini birbirine sürtüp ısıtarak, balkon masasının üzerinde duran resim defterine doğru uzandı.
Afet Bal kimdir?
Gazi Üniversitesi Basın Yayın Y.O. ve Kamu Yönetimi Yüksek Lisans mezunuyum. Uzun yıllar kamuda yönetici olarak görev yaptım.. Kurumsal yayınlarda editörlük ve yazı işleri müdürlüğü görevlerinde bulundum. Edebiyat, okumak yazmak hayatımda her zaman önemli bir yer tuttu.
edebiyathaber.net (2 Nisan 2020)
