Karşınızda “Sınırsız Sorunlu Kadın Kolektifi 2013” Oyunu: Deli Kadın Hikâyeleri

Nisan 26, 2013

Karşınızda “Sınırsız Sorunlu Kadın Kolektifi 2013” Oyunu: Deli Kadın Hikâyeleri

 “Sınırsız Sorunlu Kadın Kolektifi 2013” Mine Söğüt’ün aynı adlı öykü kitabından yola çıkan “Deli Kadın Hikâyeleri” adlı oyunu, Tiyatro 1112 Garaj’ın desteğiyle sergiliyor.

İlk gösterim bugün saat 20.00’de KentPark Sahne’de (Eskişehir Yolu / Ankara) yapılacak.

İkinci gösterimse 5 Mayıs 2013 Pazar günü saat 18.30’da yine KentPark Sahne’de.

Ücretsiz olan gösterimlere rezervasyon yaptırmak gerekiyor. Telefon: 0551 709 61 91

 

Oyunun broşüründen:

“Size kadınlıkla lanetlenmiş bir varoluş hezeyanı anlatacağım.

Sizi saçlarının ve ayaklarının ucu arasında olup biten

şeylerden ibaret,

doğurmaya mahkum,

çocuklarını kaybetmekle mühürlü,

yalnız,yapayalnız bir kalabalıkta dolaştıracağım.

İçlerine açılan kapıların arkasına saklanmış kadınların

delirerek bedenlerinden dışarı açtıkları pencerelerden

bakacağım.

O pencerelerden tekrar ve tekrar ve tekrar kendimi aşağı atacağım.”

Oyuncular kendilerini ve neden bu oyunda yer aldıklarını şöyle anlatıyorlar:

Aylin/umutlu, cesur ve hala yaşayan bir kadın: “Sevdiğim kadınlarla deli dolu hikâyeler anlatmak için…”

Ayşe/içinde bir şey arayan kadın: “Bulur muyum acaba diye buradayım…”

Gülnaz/gerçeğin kendisiyle derdi olan bir kadın: “Bir şeyler söylemezsem delirebilirdim…”

Günseli /içli bir kadın (şimdilik): “Doya doya delirmek için…”

Kezban/sınırları hep zorlayan ve hala umudu olan bir kadın: “Yalnız olmadığımı hissedebilmek için…”

Şenay/uzlaşamayan huzursuz bir kadın: “ Delileri seviyorum, kadınları seviyorum, deli kadınları daha çok seviyorum…”

“Sınırsız Sorunlu Kadın Kolektifi” nedir, derseniz kendi sözlerinden öğrenin:

Kadınlık hallerimiz ve çarptığımız duvarlarla sorunlarımız var.

Senede bir kere de olsa hallerimize dair sözlerimizi sahne üzerinde söylediğimiz; kendimizi, birbirimizi ve dolayısıyla diğer kadınları yakından tanıdığımız, paylaştığımız, çoğaldığımız bir sürecin adı “sınırsız sorunlu kadın kolektifi”.

Yaş, meslek, eğitim, sınıf, düşünce gözetmeksizin sadece kadınlık hallerimize dair söylemek istediğimiz ortak sözde buluştuğumuz.

Her yıl değişen bir ekip ve her yıl farklı bir oyunla sadece 8 martlarda, sadece 3 gösteri.

Memnuniyetsiz olmak, bir söz söylemek, paylaşmak ve çoğalmayı istemek ve kadınları sevmek yeterli… 

edebiyathaber.net (26 Nisan 2013)

Paylaş:

Yorum yapın