Beni neden etkilemişti? Aslında önce fark etmemiştim. Yine de aklımdan çıkmamıştı. Kaç sefer gittim onu görmeye?
Kendime bahane yaratıyordum o dükkana gitmek için. Aslında indirime girmişti. Üstelik % 50 artı % 20 ama hala pahalıydı. Hem ne gerek vardı ki. Öylesine dekoratif bir mumluktu işte. Sonunda dayanamadım, aldım. Ay sonunu getirmek zor olacaktı, kesindi. Şimdi karşımda durdukça düşünüyorum da pek de umrumda değil. Neydi o iktisattaki, marjinal fayda analizi mi? Sizi mutlu eden şeydi aslolan.
Beni mutlu etmişti, gerisi boştu artık.
Zarifti. Güzeldi şüphesiz. Ama mumluktu işte. Şimdi bu mu seni mutlu eden şey diyeceksiniz. Evet, halkısınız belki ama buydu. Yaklaşık 35-40 cm. uzunluğunda, sarı yaldızla eskitme görünümü verecek şekilde boyanmış bir kaide üzerinde yükselen ve ikiye ayrılan dallar. İki dalın ucunda da birer kafes. İçlerine mum koymak için yapılmış. Ben kafeslerin şeklini oldum olası çok severim. Ama içlerindeki kuşların esaretine dayanamam. İşte bu şamdanda beni en çok etkileyen buydu, anlamıştım. Çünkü şamdanda varolan tek kuş, iki dalın birleştiği yere yakın sağdaki dalın üzerinde öylece duruyordu. İstediği zaman uçup gidebilecek şekilde, özgürce. Kafeslerse içlerine mum koymak için yapılmıştı. İki tane vanilya kokan, bordo renkli mum aldım, kafeslerin içine. Şimdi karşımda duruyor. Kafeslerin içinde yanan mumlar ve üzerinde uçmak için hazır bekleyen kuşla.
Ece Yiğit – edebiyathaber.net (4 Kasım 2014)
