Şule Tankut Jobert’in yazdığı Ada Fransa’da dizisi, Kelime Yayınları’nca yayımlanıyor. Serinin ilk kitabı Kuşların Başka Şarkılar Söylediği Ülke, diğer ikisi ise Okul Hiç de Sıkıcı Değilmiş ve Kardeşimi Birazcık Seviyorum.
Ada’nın annesi Türk, babası Fransız. İki ülkesi, iki ana dili var. İstanbul’u çok seviyor. Paris’e taşınırken, annesiyle babasının o doğmadan önce oyuncakçı dükkânında görüp sevdikleri Lapencik, Guronuş, Saçlı, Suna, Ördök, Ahtıpış ve Koksiko ile beraber olmasına rağmen biraz ağladı Ada. Ama kuşlar başka şarkılar söylese de, Fransa’daki yaşamdan hiç vazgeçmedi.
Annem kahvesini alıp bilgisayarının başına oturdu. “Ne yazacaksın?” diye sordum.
“Seni,” dedi.
“Beni mi?”
“Evet, senin başından geçen hikâyeleri anlatacağım çocuklara.”
“Sana yardım etmemi ister misin?” diye sordum.
“Nasıl yardım edeceksin?”
“Bilmem, ilginç hikâyeler yazabilmen için, yaramazlık yaparım. Aklıma ne gelirse yaparım; bak, mesela kapının üzerine tırmanırım, duvarları rengârenk boyarım, camı kırarım, komşuları gözetlemeye giderim, evden kaçarım gizlice, İstanbul’a dönerim.”
Annemin gözleri büyüdü. “Nereden geliyor bunlar aklına!” dedi. “Sakın bak, çok üzülürüm; bunların hiçbirini yapma, uslu uslu oyna odanda, olur mu? Gezmeye çıkarız sonra beraber.”
Öyle korkmuştu ki gülmemek için dudaklarımı sıktım. Büyükler bazen şakadan hiç anlamıyorlar.
edebiyathaber.net (31 Mayıs 2013)
