Margaret Atwood’dan yazmanın 10 kuralı!

Margaret Atwood’un yazmak üzerine on maddelik listesi şöyle:

Uçakta yazmak için yanınıza kurşunkalem alın. Tükenmezler akıyor. Ama ya kurşunkalemin ucu kırılırsa, yanınızda bıçak taşıyamayacağınız için uçakta onu açamazsınız. Bu yüzden yanınızda iki kurşunkalem olsun.
Eğer iki kurşunkalemin de ucu kırılırsa, onları metal ya da cam bir tırnak törpüsüyle kabaca bileyebilirsiniz.
Yanınıza üzerine yazmak için bir şeyler alın. Kağıt iyidir. Sıkışırsanız bir tahta parçası ya da kendi kolunuz da olur.
Eğer bilgisayar kullanıyorsanız yazdıklarınızı bellek çubuğu ile korumaya alın.
Sırt egzersizleri yapın. Ağrı dikkat dağıtır.
Okurun ilgisini canlı tutun. (Bu özellikle kendi ilginizi canlı tutabilmeyi başardığınızda gerçekleşir.) Ama okuyucunun kim olduğunu bilmiyorsunuz, o yüzden bu karanlıkta sapanla balık avlamaya benzer. A’yı cezbeden metin B’yi canından bezdirebilir.
Kuvvetle muhtemel bir thesaurus’a (eşanlamlılar sözlüğü), temel bir dilbilgisi kitabına ve gerçeklik hakimiyetine ihtiyacınız olacak. Sonuncusu her şeyin bir bedeli var anlamında. Yazmak bir iştir. Aynı zamanda bir kumardır. Yazarın emeklilik planı diye bir şey de yoktur ayrıca. Bu yolda başkaları size destek olsa da aslında kendi başınızasınızdır. Kimse sizi yazmaya zorlamıyor: Siz seçtiniz, mızmızlanmayı bırakın.
Kendi kitabınızı asla bir başka kitabın o lezzetli ilk sayfasını okumaya başlarkenki masum beklentiyle okuyamazsınız. Sahne arkasında bulunmuşsunuzdur bir kere. Tavşanların şapkanın içine nasıl sokuşturulduğunu gördünüz. Yazdığınızı yayıncıya teslim etmeden önce birkaç okur dostun fikrini almak yerinde olacaktır. Metninizi paylaşacağınız bu kişiyle romantik bir ilişkide olmak iyi olmaz, tabii eğer bozuşmak istemiyorsanız.
Ormanın orta yerinde oturup kalmayın. Kurgunun içinde kayıp olduğunuzu düşünüyorsanız ya da tıkanıp kaldığınızı hissediyorsanız adımlarınızın izini sürüp hatayı nerede yaptığınızı bulmaya çalışın. Buldunuz mu, başka bir yolda gitmeyi deneyin, ve/veya karakteri değiştirin, kipi değiştirin, açılış sayfasını değiştirin.
Dua etmek işinize yarayabilir. Ya da başka bir şey okumak. Veya “kutsal değer taşıyan” kitabınızın bitmiş halini gözünüzde canlandırmaya çalışmak.